HANİ BENİM GENÇLİĞİM NERDE ???

Giderek yalnızlaşıyoruz,korkuyorum bu gelişmeden.
Yolda, markette,lokantada,otobüste,dolmuşta insanları izliyorum herkesin yüzünde bir mutsuzluk,
bir sıkıntı ve sürekli kavgaya açık bir duruş.
Herkes depresyon geçiriyor neredeyse.
Konuşamaz bir toplum olmaya doğru gidiyoruz.

Dün gazetelerde bir genç kızın intiharı vardı.Atıverdi kendini camdan öylece.Baktığınızda mankenlere taş çıkartacak bir görünüm ve güzellikte,gencecik biri
neden seçerdi ki intiharı ? Neydi bu kadar büyük sorunu?

Yüzde elli biri yirmi sekiz yaşın altında olan genç bir nesile sahip bir ülke olduğumuzu görmek bile beni hiç heyecanlandırmıyor artık.

Kendi jenerasyonumun yirmili yaşlarını düşündüğümde çok daha sosyal olduğumuzu fark ediyorum.En aktif olunması gereken dönemde gençlere bakıyorum,bir uyuşukluk bir vazgeçmişlik.İnsanlardan kopuk bir tavır sergilemekteler.Herkesin kulağında bir kulaklık, dışarıya kapalı bir şekilde yaşıyorlar.Çarpsanız özür dilemenize bile gerek yok; zira kulaklarındaki müziğin sesi o kadar yüksek ki sizi duymayacaklar bile.

Okumuyorlar,merak etmiyorlar,sorgulamıyorlar.
Konuşmak desen zaten yok iki laf bir araya gelip ağızlarından dökülemiyor çünkü fikir yok.
Zihni fukara olanın,fikri de ukala olurmuş misali,çoğunun aklı bir karış havada maalesef.(güzel gençlerimiz de var onlar alınmasınlar lütfen.Lafımızın kimlere gittiği bellidir)

Hangi model alınarak böyle bir toplum yaratılmaya çalışılıyor bilmiyorum ama biz yapı olarak buna uygun değiliz.İnternette dolaşan bir mail var uzun zamandır belki sizde görmüşsünüzdür.Hani şu çocukluğumuzdan özlediğimiz şeylerle ilgili mail.
Kimin kaleme aldığını bilmiyorum ama öyle güzel yazmış ki olanları, düşündüğünüzde siz de fark ediyorsunuz neleri yitirdiğimizi.


'Birbirimize yabancı yalnızlıklarımızla yaşar olduk' diyor mesela.Kimler altına imza atmaz ki?

Toplum olarak bir erozyon yaşıyoruz.Modern olacağız derken kaybettiklerimizi sıralamış mailde, her birini okudukça gözlerim doluyor.
Evet doğru diyorum, neler geçmiş hayatımızdan.
İnternet çağında olmak her şeyi elinin altında bulmak hayatımızı kolaylaştırabilecekken,biz insanlar onun da suyunu çıkartmayı başardık.Bir faydanın nasıl kocaman bir zarara dönüşebileceğini ve çocukluğumuzdan kalan en saf taraflarımızı da nasıl yok edebileceğini izliyoruz şu sıralar..

Çocukça bir saflıkla :(